ویزای F-1 و J-1 هر دو از جمله ویزاهای غیرمهاجرتی ایالات متحده محسوب میشوند که به افراد خارجی این امکان را میدهند تا برای ادامه تحصیل یا شرکت در برنامههای آموزشی و تبادلی به این کشور سفر کنند. هر یک از این ویزاها دارای شرایط، مزایا و محدودیتهای خاص خود هستند که آگاهی از آنها برای متقاضیان اهمیت زیادی دارد و در ادامه به طور مفصل مورد بررسی قرار میگیرند.
برای آشنایی بیشتر با خدمات ویزا و پذیرش تحصیلی، به صفحه اصلی موسسه مهاجرتی اپلای ابراد مراجعه کنید.
ویزای F-1
ویزای F-1 یکی از رایجترین انواع ویزای تحصیلی آمریکا است که به دانشجویان بینالمللی اجازه میدهد تا در یک مؤسسه آموزشی معتبر و تحت تأیید برنامه SEVP (برنامه تبادل دانشجو و بازدیدکننده) به صورت تماموقت مشغول به تحصیل شوند. این مؤسسات میتوانند شامل دانشگاهها، کالجها، مدارس متوسطه، هنرستانها و سایر برنامههای آموزشی رسمی باشند که به طور ویژه برای دانشجویان بینالمللی طراحی شدهاند.
شرایط اخذ ویزای F-1
متقاضی باید از یک مؤسسه آموزشی معتبر تحت برنامه SEVP پذیرش بگیرد و پس از آن فرم I-20 را دریافت کند که وضعیت تحصیلی او را مشخص میکند.
اگر به دنبال مشاوره تخصصی در زمینه مهاجرت تحصیلی و اخذ ویزای آمریکا هستید، از خدمات مشاوره ویزا و پذیرش آمریکا اپلای ابرود استفاده کنید.
متقاضی باید توانایی مالی خود را برای پوشش هزینههای تحصیل و زندگی از طریق مدارکی مانند پرینت حساب بانکی یا بورسیه اثبات کند. همچنین، باید قصد بازگشت به کشور مبدأ را با ارائه اسناد مالکیت، اشتغال یا وابستگیهای خانوادگی نشان دهد.
اپلای ابراد خدمات اخذ ویزای آمریکا را از ابتدا تا انتها ارائه میدهد. برای اطلاعات بیشتر درباره پکیجهای کامل اخذ ویزای آمریکا کلیک کنید.
مزایای ویزای F-1
دانشجویان میتوانند در محوطه دانشگاه کار کنند، حداکثر ۲۰ ساعت در هفته در طول ترم و ۴۰ ساعت در تعطیلات، که به تأمین هزینهها و کسب تجربه کمک میکند.
برای دریافت پذیرش تحصیلی از دانشگاههای آمریکا، میتوانید از خدمات اخذ پذیرش بهصورت صفر تا صد و یا منتورینگ اپلای ابراد بهرهمند شوید.
کارآموزی مرتبط با رشته تحصیلی: دانشجویان پس از یک سال تحصیل میتوانند از CPT (کارآموزی حین تحصیل) و OPT (کار عملی پس از فارغالتحصیلی) برای کسب تجربه کاری استفاده کنند.
امکان تغییر وضعیت ویزا: فارغالتحصیلان در صورت یافتن شغل مناسب میتوانند ویزای خود را به H-1B (ویزای کاری) تغییر دهند و در آمریکا بمانند.
محدودیتهای ویزای F-1
محدودیت در کار خارج از دانشگاه: دارندگان ویزای F-1 معمولاً اجازه کار خارج از محوطه دانشگاه را ندارند، مگر با مجوزهای خاص مانند OPT و CPT. اشتغال غیرمجاز میتواند منجر به لغو ویزا و اخراج از آمریکا شود.
لزوم تحصیل تماموقت: دانشجویان باید هر ترم بهصورت تماموقت ثبتنام کنند. کاهش واحدهای درسی بدون مجوز DSO ممکن است وضعیت قانونی ویزا را به خطر بیندازد و حتی منجر به الزام ترک آمریکا شود.
ویزای J-1
ویزای J-1 یکی دیگر از ویزاهای غیرمهاجرتی ایالات متحده است که برای افرادی صادر میشود که قصد شرکت در برنامههای تبادلی فرهنگی و آموزشی را دارند. این برنامهها طیف گستردهای از فعالیتها مانند آموزش، تحقیق، تدریس، مشاغل تخصصی، کارآموزی و فرصتهای مطالعاتی را شامل میشوند. ویزای J-1 تحت نظارت وزارت امور خارجه آمریکا قرار دارد و هدف آن ترویج درک متقابل فرهنگی بین ایالات متحده و سایر کشورها است.
شرایط اخذ ویزای J-1
متقاضی باید در یک برنامه تبادلی معتبر پذیرفته شده و فرم DS-2019 را دریافت کند. همچنین، باید توانایی مالی خود را برای تأمین هزینههای زندگی اثبات کند. از سوی دیگر، دارندگان این ویزا معمولاً ملزم به بازگشت به کشور مبدأ پس از اتمام برنامه هستند و برخی تحت الزام اقامت دوساله در کشور خود قرار میگیرند.
مزایای ویزای J-1
امکان کار در محوطه و خارج از دانشگاه: دانشجویان با ویزای J-1 به شرط دریافت مجوز کار، مجاز به کار در دانشگاه یا خارج از دانشگاه هستند.
برنامههای تبادلی متنوع: ویزای J-1 امکان شرکت در برنامههای تبادلی متنوعی را فراهم میکند که میتواند تجربه فرهنگی و حرفهای غنیتری را ارائه دهد.
محدودیتهای ویزای J-1
الزام به بازگشت به کشور مبدأ: برخی از دارندگان ویزای J-1 ملزم به بازگشت به کشور مبدأ خود به مدت دو سال پس از اتمام برنامه هستند، مگر اینکه از این شرط معاف شوند.
محدودیت در تغییر وضعیت ویزا: تغییر وضعیت از ویزای J-1 به ویزاهای دیگر ممکن است با محدودیتهایی همراه باشد، به ویژه برای افرادی که مشمول شرط بازگشت دو ساله هستند.
مقایسه ویزای F-1 و J-1
در ادامه، تفاوتهای کلیدی بین ویزای F-1 و J-1 بررسی میشوند:
1. هدف و نوع برنامه
ویزای F-1: برای دانشجویانی که قصد تحصیل تماموقت در مؤسسات آموزشی آمریکا را دارند.
ویزای J-1: برای افرادی که در برنامههای تبادلی فرهنگی و آموزشی شرکت میکنند، از جمله تحقیق، تدریس و کارآموزی.
2. منابع مالی
ویزای F-1: دانشجویان میتوانند از منابع مالی شخصی، خانوادگی، بورسیهها یا کمکهای مالی استفاده کنند.
ویزای J-1: معمولاً نیاز به حمایت مالی از سوی دولت، مؤسسات آموزشی یا سازمانهای بینالمللی دارند.
3. امکان کار
ویزای F-1: امکان کار در محوطه دانشگاه و شرکت در برنامههای CPT و OPT وجود دارد.
ویزای J-1: امکان کار در دانشگاه یا خارج از دانشگاه با دریافت مجوز کار وجود
الزام به بازگشت به کشور مبدأ
ویزای F-1: دانشجویان پس از اتمام تحصیل میتوانند از OPT و سپس ویزای کاری H-1B برای ادامه حضور در آمریکا استفاده کنند.
ویزای J-1: برخی از دارندگان این ویزا مشمول الزام بازگشت دو ساله به کشور خود پس از اتمام برنامه هستند.
5. امکان تغییر وضعیت ویزا
ویزای F-1: امکان تغییر وضعیت به ویزاهای کاری و دیگر انواع ویزا پس از تحصیل وجود دارد.
ویزای J-1: تغییر وضعیت ممکن است با محدودیت همراه باشد، بهویژه برای افرادی که مشمول شرط بازگشت دو ساله هستند.
6. همراهان (وابستگان)
ویزای F-1: همسر و فرزندان زیر ۲۱ سال میتوانند ویزای F-2 دریافت کنند، اما حق کار و تحصیل تماموقت ندارند.
ویزای J-1: همسر و فرزندان زیر ۲۱ سال میتوانند ویزای J-2 دریافت کنند و در صورت دریافت مجوز، اجازه کار خواهند داشت.
7. هزینهها
ویزای F-1: شامل هزینه درخواست ویزا (۱۸۵ دلار)، هزینه SEVIS (۳۵۰ دلار)، شهریه دانشگاه و هزینههای زندگی.
ویزای J-1: شامل هزینه درخواست ویزا (۱۸۵ دلار)، هزینه SEVIS (۲۲۰ دلار) و هزینههای مرتبط با برنامه تبادلی.
انتخاب بین ویزای F-1 و J-1
چه زمانی ویزای F-1 مناسبتر است؟
ویزای F-1 بهترین گزینه برای دانشجویانی است که قصد تحصیل در آمریکا را دارند و میخواهند پس از فارغالتحصیلی از فرصتهای شغلی مانند OPT و H-1B بهرهمند شوند. همچنین، این ویزا برای افرادی که قصد دارند در آینده وضعیت ویزای خود را تغییر دهند، گزینه انعطافپذیرتری محسوب میشود.
چه زمانی ویزای J-1 مناسبتر است؟
ویزای J-1 برای افرادی که در برنامههای تبادلی خاص شرکت میکنند، از حمایت مالی سازمانهای بینالمللی یا دولتی برخوردارند و قصد دارند بعد از پایان برنامه به کشور خود بازگردند، مناسبتر است. همچنین، این ویزا گزینه بهتری برای افرادی است که میخواهند همسرشان اجازه کار در آمریکا داشته باشد.
ویزای F-1 و J-1 هر دو امکان تحصیل و کسب تجربه در آمریکا را فراهم میکنند، اما تفاوتهای مهمی در شرایط مالی، امکان کار، محدودیتهای پس از فارغالتحصیلی و شرایط همراهان دارند. انتخاب بین این دو ویزا به اهداف تحصیلی و شغلی فرد بستگی دارد و متقاضیان باید با توجه به شرایط خود، بهترین گزینه را انتخاب کنند.